Ondernemer in hart en nieren
Twintig jaar geleden ontstond het handels- en productiebedrijf van Thijs. “Ik werkte toen als verkoopleider en kwam in contact met een leverancier die een nieuwe onderneming wilde opzetten. Hij vroeg of ik bij hem wilde komen werken. Ik heb gezegd dat ik dat niet wilde, omdat ik – als ik wat anders wilde doen – voor mezelf zou beginnen. Hij gaf me toen de kans om het samen te doen. Het was het slechtste scenario waar ik had kunnen instappen. Ik kon niet leven met zijn manier van zaken doen, hij lichtte eigenlijk gewoon leveranciers op. Ik ben dus al snel alleen verder gegaan.” Thijs is een geboren ondernemer: “Ondernemer zijn zit gewoon in je. Je bent een ondernemer of je bent het niet. Het is een drive om iets neer te zetten en daar hoort ook een bepaalde drang naar succes bij.”
Mieke, de vrouw van Thijs, heeft ook een belangrijke rol. “Mijn vrouw heeft me altijd ondersteund en geholpen. Ze heeft er altijd voor gezorgd dat ik de mogelijkheden had om te kunnen ondernemen. Ze hielp met de verkoop en waar het ook maar nodig was.” Het bedrijf is steeds verder blijven groeien, maar had ook flink last van de crisis. Thijs: “De handel was slecht dus we moesten eigenlijk wat anders gaan doen. Daardoor zijn we een nieuwe richting ingeslagen wat uiteindelijk ons bedrijf heeft laten groeien.”
Aan het begin van de crisis kwam ook de oudste zoon van Thijs in het bedrijf werken. “Guus is begonnen in de verkoop en daar steeds verder in gegroeid. Inmiddels is hij verantwoordelijk voor het volledige verkoopproces. Mijn zoon Wessel is later ook bij me komen werken. Hij is een meer technische jongen en hij stuurt inmiddels de aftersales aan.” Ook bij Guus en Wessel als volgende generatie is het ondernemerschap te zien. Thijs: “De jongens zijn er natuurlijk mee opgegroeid en hebben aan de keukentafel alle verhalen gehoord. Het hebben van een bedrijf is ook echt een stuk levenswerk en daar zijn mijn zonen in meegegroeid. Ook voor hen is het inmiddels hun levenswerk. Ze bouwen verder.”
Inmiddels hebben Guus en Wessel ook aandelen in het bedrijf van vader Thijs. “We hebben op een gegeven moment gezegd: je stapt er vast in, dan is het bedrijf ook al een beetje van jullie. De jongens werken er hard voor. Het moet niet zo zijn dat ik pas op mijn 65ste stop en dat dan de aandelen worden overgedragen, terwijl zij dan al jaren in het bedrijf werken. Ik heb bedrijven gezien waar dat zo ging en daar renden de kinderen dan op een gegeven moment weg en dat wilde ik niet.” De twee jongens hebben allebei 20% van de aandelen. Thijs legt het uit: “Ik heb nu dus 40% van het bedrijf aan hen verkocht. Ik heb ook nog twee andere kinderen en ik wil de mogelijkheid openhouden dat zij ook aandelen in het bedrijf kunnen verkrijgen. Maar hoe dat gaat verlopen weet ik ook nog niet precies. Het is voor mij ook lastig te beslissen wanneer ik er helemaal uit ga.”
Thijs is zich ervan bewust dat bedrijfsoverdracht een lastig proces kan zijn. “De nieuwe generatie moet de ruimte krijgen. Voor de overdrager kan dat lastig zijn, want hij moet zijn rol in het bedrijf loslaten of veranderen. Dingen gaan niet meer zoals hij ze altijd heeft gedaan. Als de overdrager daarin blijft hangen, dan zou ik bijna zeggen dat een overdracht dan gedoemd is te mislukken. En dat is echt een leerproces, ook voor mij.” Maar gelukkig ziet Thijs ook veel mogelijkheden in de bedrijfsoverdracht. “Er staat een nieuwe generatie op. Ik neem natuurlijk mijn ervaring, kennis, leveranciers en contacten mee. De jongens lopen daarin met mij mee. Maar met dingen als het genereren van nieuwe leads of de website, kan ik weer heel veel van hen leren. Op die manier versterken we elkaar in plaats van elkaar tegen te werken.”