Overdrachtsproces levert waardering en vertrouwen op
Guus en Wessel zijn inmiddels zo’n 2 jaar medeaandeelhouder in het door hun vader Thijs opgerichte handels- en productiebedrijf. Met z’n drieën blikken ze terug op de overdracht en hun samenwerking. Het was niet altijd makkelijk en juist daarom willen ze hun ervaring delen met andere ondernemers die het overdrachtstraject nog in gaan. Tempo
Al vrij snel nadat ze begonnen met nadenken over de overdracht, werd duidelijk dat zoon Guus en vader Thijs andere ideeën hadden over het tempo waarop de overdracht zou plaatsvinden. Voor Thijs was het een grote stap om voor zijn 50ste al aandelen over te dragen van het bedrijf dat hij eigenhandig had opgebouwd. Guus was op zoek naar waardering voor zijn harde werken in het bedrijf en het meedoen als aandeelhouder leek hem een mooie vorm die niet snel genoeg kon komen. Thijs: “Guus wilde te snel en ik te langzaam. Dat was het probleem. Je moet een middenweg zien te vinden en dat is uiteindelijk ook gelukt. Je moet niet te lang wachten, maar ook niet te snel gaan.”
Al vrij snel nadat ze begonnen met nadenken over de overdracht, werd duidelijk dat zoon Guus en vader Thijs andere ideeën hadden over het tempo waarop de overdracht zou plaatsvinden. Voor Thijs was het een grote stap om voor zijn 50ste al aandelen over te dragen van het bedrijf dat hij eigenhandig had opgebouwd. Guus was op zoek naar waardering voor zijn harde werken in het bedrijf en het meedoen als aandeelhouder leek hem een mooie vorm die niet snel genoeg kon komen. Thijs: “Guus wilde te snel en ik te langzaam. Dat was het probleem. Je moet een middenweg zien te vinden en dat is uiteindelijk ook gelukt. Je moet niet te lang wachten, maar ook niet te snel gaan.”
Cursus Opvolgen in het Familiebedrijf
Thijs, Guus en Wessel zijn in dat proces bijgestaan door Adriaan Westerveld van ProMissie. Guus: “We kwamen in contact met Adriaan via onze accountant. We raakten aan de praat over bedrijfsopvolging en familiebedrijven. Omdat we bezig waren met de overname raadde Adriaan ons aan de cursus Opvolgen in het Familiebedrijf te volgen en dat hebben we gedaan.” Naast dat ze het heel gezellig vonden met de andere opvolgers, vertelt Wessel wat hem met name aansprak: “Ik vond het heel interessant te merken dat je als opvolgers allemaal in hetzelfde schuitje zit. Het was heel herkenbaar.” Guus vult aan: “Bij de meeste bedrijven lopen ze tegen dezelfde problemen aan, ondanks dat de groep verschillend was: de ene opvolger werkte al 15 jaar in de zaak, een ander twijfelde nog of het wel wat voor hem was. Maar voor iedereen was de uitdaging hetzelfde. Het maakte me er bijvoorbeeld veel bewuster van dat het voor de overdrager lastig kan zijn om het levenswerk los te laten. Door het leerwerktraject kwam er meer begrip en konden we beter in gesprek gaan.” Thijs beaamt dit: “Ik heb toen inderdaad gemerkt dat Guus wat meer rust kreeg in het proces.”
Thijs, Guus en Wessel zijn in dat proces bijgestaan door Adriaan Westerveld van ProMissie. Guus: “We kwamen in contact met Adriaan via onze accountant. We raakten aan de praat over bedrijfsopvolging en familiebedrijven. Omdat we bezig waren met de overname raadde Adriaan ons aan de cursus Opvolgen in het Familiebedrijf te volgen en dat hebben we gedaan.” Naast dat ze het heel gezellig vonden met de andere opvolgers, vertelt Wessel wat hem met name aansprak: “Ik vond het heel interessant te merken dat je als opvolgers allemaal in hetzelfde schuitje zit. Het was heel herkenbaar.” Guus vult aan: “Bij de meeste bedrijven lopen ze tegen dezelfde problemen aan, ondanks dat de groep verschillend was: de ene opvolger werkte al 15 jaar in de zaak, een ander twijfelde nog of het wel wat voor hem was. Maar voor iedereen was de uitdaging hetzelfde. Het maakte me er bijvoorbeeld veel bewuster van dat het voor de overdrager lastig kan zijn om het levenswerk los te laten. Door het leerwerktraject kwam er meer begrip en konden we beter in gesprek gaan.” Thijs beaamt dit: “Ik heb toen inderdaad gemerkt dat Guus wat meer rust kreeg in het proces.”
Communicatie
Ook de contextueel adviseur van ProMissie, Marnix van Bruggen, werd betrokken in het overdrachtsproces. Guus vertelt: “Op een gegeven moment liepen we vast in de gesprekken en toen is Marnix betrokken geraakt. Communicatie en waardering waren problemen waar we tegenaan liepen.” Wessel: “We hebben allemaal individueel gesprekken gevoerd met Marnix. Hij hielp ons echt om elkaar weer te vinden. We zijn er achter gekomen dat we veel beter samen kunnen werken en dan verder komen dan iemand alleen. Nu doen we het meer met z’n drieën en dat gaat veel beter. Dat komt door de communicatie: echt met elkaar praten.” Thijs bevestigt dat: “Marnix heeft ons geholpen om elkaar te begrijpen.” Wessel illustreert de samenwerking aan de hand van een boot: “ We realiseren ons nu dat we allemaal op ons plek zitten. Guus zit boven in de mast en ziet nieuwe mogelijkheden in. Pa staat aan het roer en ik loop op het dek om alles te regelen. Pa en Guus kunnen wel eens botsen en dan kan ik bemiddelen. Zo heeft ieder zijn eigen rol.”
Ook de contextueel adviseur van ProMissie, Marnix van Bruggen, werd betrokken in het overdrachtsproces. Guus vertelt: “Op een gegeven moment liepen we vast in de gesprekken en toen is Marnix betrokken geraakt. Communicatie en waardering waren problemen waar we tegenaan liepen.” Wessel: “We hebben allemaal individueel gesprekken gevoerd met Marnix. Hij hielp ons echt om elkaar weer te vinden. We zijn er achter gekomen dat we veel beter samen kunnen werken en dan verder komen dan iemand alleen. Nu doen we het meer met z’n drieën en dat gaat veel beter. Dat komt door de communicatie: echt met elkaar praten.” Thijs bevestigt dat: “Marnix heeft ons geholpen om elkaar te begrijpen.” Wessel illustreert de samenwerking aan de hand van een boot: “ We realiseren ons nu dat we allemaal op ons plek zitten. Guus zit boven in de mast en ziet nieuwe mogelijkheden in. Pa staat aan het roer en ik loop op het dek om alles te regelen. Pa en Guus kunnen wel eens botsen en dan kan ik bemiddelen. Zo heeft ieder zijn eigen rol.”
Waardering en vertrouwen
Een ander belangrijk moment in het overdrachtsproces was toen ze zich realiseerden welke rol waardering speelde in het proces. Guus: “Wat ik miste was waardering voor elkaar en voor het werk dat we deden. Die was er voor mijn gevoel niet. Maar mijn vader liep tegen hetzelfde probleem aan. We keken elkaar aan maar deden niets. En ondertussen werkten we allebei ontzettend hard, alleen wel op verschillende manieren.” Thijs herkent wat Guus omschrijft. “Ik had het gevoel dat hij me van mijn stoel aan het drukken was. Dat hij dacht dat ik nooit eens op zou stappen. Maar ik ben steeds meer los gaan laten. Dat kan pas als je het gevoel hebt dat het opgepakt wordt. Doordat die jongens het oppakken kan ik ze steeds meer ruimte geven en dat gaat heel goed. Daarmee is het vertrouwen gegroeid en dat is heel belangrijk.” Wat daarin ook zeker heeft geholpen is het inplannen van overleg momenten. Wessel vertelt daar over: “We probeerden altijd wel op regelmatige basis te overleggen maar door drukte schoot het te vaak er bij in. Nu plannen we de vergadering tijdens de lunch. Eten moeten we toch en daardoor is er veel meer rust en dat praat makkelijker. Dat is echt een aanrader.”
Een ander belangrijk moment in het overdrachtsproces was toen ze zich realiseerden welke rol waardering speelde in het proces. Guus: “Wat ik miste was waardering voor elkaar en voor het werk dat we deden. Die was er voor mijn gevoel niet. Maar mijn vader liep tegen hetzelfde probleem aan. We keken elkaar aan maar deden niets. En ondertussen werkten we allebei ontzettend hard, alleen wel op verschillende manieren.” Thijs herkent wat Guus omschrijft. “Ik had het gevoel dat hij me van mijn stoel aan het drukken was. Dat hij dacht dat ik nooit eens op zou stappen. Maar ik ben steeds meer los gaan laten. Dat kan pas als je het gevoel hebt dat het opgepakt wordt. Doordat die jongens het oppakken kan ik ze steeds meer ruimte geven en dat gaat heel goed. Daarmee is het vertrouwen gegroeid en dat is heel belangrijk.” Wat daarin ook zeker heeft geholpen is het inplannen van overleg momenten. Wessel vertelt daar over: “We probeerden altijd wel op regelmatige basis te overleggen maar door drukte schoot het te vaak er bij in. Nu plannen we de vergadering tijdens de lunch. Eten moeten we toch en daardoor is er veel meer rust en dat praat makkelijker. Dat is echt een aanrader.”
Rollen adviseur en moeder
Het was voor de mannen fijn dat er iemand van buiten het bedrijf betrokken was bij hun proces. Wessel: “Het was fijn dat Marnix en Adriaan ons hielpen te zien dat we elkaar goed aanvullen en ons hielpen en trainden om te communiceren.” Thijs vult aan: “Adriaan was in het proces echt degene die de rust kon brengen en goed kon uitleggen hoe alles in elkaar zat. Hij had een bemiddelende rol.” Voor Guus was het heel belangrijk dat Adriaan wist door te vragen: “Hij wist boven tafel te krijgen waar bij mij de pijnpunten zaten in het proces. Voor mij persoonlijk denk ik dat ik niet nog in het bedrijf had gezeten als we geen hulp van ProMissie hadden gekregen.” Ook moeder Mieke heeft een belangrijke rol gespeeld in het proces. Guus verteld daar over: “Mama heeft een hele grote rol gespeeld en die werd niet altijd gezien. Dat is in het proces ook aangekaart.” Thijs geeft aan dat dat voor hem als vader niet altijd makkelijk was: “Mijn vrouw heeft mij altijd gesteund en mogelijk gemaakt dat ik dit bedrijf kon opbouwen. Maar het bedrijf was wel echt mijn ding. Toen het op de overdracht aankwam begon ze zich er mee te bemoeien. Ze kwam voor de kinderen op en dat vond ik wel lastig. Alles bij elkaar was het geen makkelijk proces, maar ik ben blij met waar we nu staan. En we hebben mooie plannen voor de toekomst.”
Het was voor de mannen fijn dat er iemand van buiten het bedrijf betrokken was bij hun proces. Wessel: “Het was fijn dat Marnix en Adriaan ons hielpen te zien dat we elkaar goed aanvullen en ons hielpen en trainden om te communiceren.” Thijs vult aan: “Adriaan was in het proces echt degene die de rust kon brengen en goed kon uitleggen hoe alles in elkaar zat. Hij had een bemiddelende rol.” Voor Guus was het heel belangrijk dat Adriaan wist door te vragen: “Hij wist boven tafel te krijgen waar bij mij de pijnpunten zaten in het proces. Voor mij persoonlijk denk ik dat ik niet nog in het bedrijf had gezeten als we geen hulp van ProMissie hadden gekregen.” Ook moeder Mieke heeft een belangrijke rol gespeeld in het proces. Guus verteld daar over: “Mama heeft een hele grote rol gespeeld en die werd niet altijd gezien. Dat is in het proces ook aangekaart.” Thijs geeft aan dat dat voor hem als vader niet altijd makkelijk was: “Mijn vrouw heeft mij altijd gesteund en mogelijk gemaakt dat ik dit bedrijf kon opbouwen. Maar het bedrijf was wel echt mijn ding. Toen het op de overdracht aankwam begon ze zich er mee te bemoeien. Ze kwam voor de kinderen op en dat vond ik wel lastig. Alles bij elkaar was het geen makkelijk proces, maar ik ben blij met waar we nu staan. En we hebben mooie plannen voor de toekomst.”
Thijs, Guus en Wessel werden in het proces van het overdragen van aandelen begeleid door Adriaan Westerveld en Marnix van Bruggen van ProMissie. Ook verhaal van moeder Mieke kunt u lezen op deze pagina. De achtergrond van het verhaal van vader vindt u hier. Door de verhalen van Thijs, Mieke, Guus en Wessel wordt goed zichtbaar hoe de verschillende personen het proces hebben ervaren. Ook wordt de complexiteit en de waarde zichtbaar van meerzijdige begeleiding van bedrijfsoverdracht binnen het familiebedrijf.